integreren

les exposants

Als je in een klein dorpje woont met 20 zielen dan zit er niets anders op dan integreren! Wij doen dat op verschillende manieren, wij leren Frans, staan als exposant op een brocante en wij nemen enthousiast en zonder enige terughoudenheid deel aan het jaarlijkse dorpsfeest, Le Repas!

le repas

In plaats van de meubelboulevard bezoeken de Fransen tijdens de zomermaanden als er geen jacht is op zondag de brocante. Dus om het integratieproces voortvarend ter hand te nemen togen mijn schoonzoon, een heuse Fransman en ik naar een naburig dorp waar ons een standplaats van 5 meter breed geheel gratis ter beschikking werd gesteld.Aangezien mijn Frans op sommige punten nog wel voor enige verbetering vatbaar blijkt te zijn stelde mijn gendre zich als tolk en woordvoerder geheel cooperatief op. Wij dienden ons al voor zevenen op een zeer koude en zwaar bewolkte eerste van juli te melden bij het organisatiecomité om door hen in de juiste positie te worden gebracht dat wil zeggen op de juiste lokatie.

Pronkstuk van de collectie

De collectie was zorgvuldig samengesteld en mijn dochters die allebei iets met marketing van doen hebben schreven blikvangers voor,iets wat de aandacht van het publiek in onze richting zou trekken. Ik kwam , hoe kan het ook anders,uit op iets anatomisch.Een  rechter onderbeen, waarbij iedere bezoeker aan onze kraam vroeg of het menselijk was, en een schedel van een wild zwijn. Maar het pronkstuk van de collectie was ontegenzeggelijk een foeilelijke beeldengroep van aardewerk van een troep spelende honden.




de onvermijdelijke buvette

Aangezien het weer met het uur verslechterde en het tegen het middaguur pijpestelen regende vielen de bezoekersaantallen ronduit tegen. Dat was niet alleen zichtbaar in de horecaafdeling ook onze verkoopcijfers waren zeer bedroevend, 1 kompas betaald met een ongedekte cheque en een bosje plastic tulpen van de Blokker voor € 0,50 waar bij de klant ook nog eens het pronkstuk van de collectie er gratis bijkreeg omdat we anders helemaal niet van die troep afkwamen.Toch al met al zeker een geslaagde dag in het kader van de integratie en de taalverbetering omdat schoonzoon ,die haast accentloos Nederlands spreekt het Frantalige publiek bediende en ik de Nederlandstalige toeristen in vloeiend Nederlands te woord stond




hors service




anatomische blikvangers

Buitenleven

Er wordt wat afgecourd

Wij leven graag buiten, het liefst in een korte broek en op touwschoenen en ik heb voor dat doel bij de Super U voor slechts € 5,99 per stuk een assortimentje  aangeschaft die een Zuidfranse bouwvakker niet zou misstaan. Iedereen heeft  de idee dat het in Frankrijk altijd mooi weer is welnu ik kan u verzekeren dat het bij ons ook kloteweer kan zijn.Gelegen op een hoogvlakte op 438 meter geniet ons dorp een landklimaat waarbij het in de zomer vaak heet is terwijl het in de winter soms stervenskoud is met veel sneeuw!

Ik haat sneeuw

Aangezien ik de pest heb aan sneeuw begrijp ik niets  van de geneugten van wintersport met uitzondering van de après ski maar dan nog ik zuip liever met mevrouw van de Vrie in onze eigen keuken met de benen onder onze eigen tafel dan in overvol toeristenoord.

Zo heeft ieder seizoen zo zijn invloed en wij anticiperen daarop door verschillende overlevingsstrategieën. Zo hebben wij bijvoorbeeld in Frankrijk menige cannicule overleefd door de luiken te sluiten en de rosé koud te nuttigen. In de winter vergt het stoken van de 3 houtkachels heel wat werk want per kachel stoken we 10 kuub per seizoen en dat levert aardig wat calorieën op aan zagen kloven en sjouwen.

zagen kloven sjouwen

houtkachel in de salon

Het zal dus niemand verbazen dat wij de lente en de zomer uitroepen tot onze favoriete seizoenen. Ook de herfst vertoont in onze regio vaak nog zomerse trekjes met aangename temperaturen. Maar de zomer is het voor ons wel, veel verse groenten ,fruit en kruiden uit de eigen tuin en uit de "verger municipal"de gemeentelijke boomgaard waarin het vrij plukken is. Zo gauw als het kan wordt er buiten gegeten en gelukkig kunnen we kiezen uit verschillende terrasjes om afhankelijk van de weersomstandigheden of in de zon of in de schaduw te vertoeven.

zo gauw het kan eten we buiten



kleinzoon in de moestuin

verkiezingen

de stukken

mijn medesurveillant

Handtekening Florentin Bastien onder notulen uit 1792

Naast mijn werkzaamheden als Jardinier Municipal zeg maar de gemeentelijke grasmaaier, hebben de raadsleden van het dorp ook de taak om toe te zien of de verkiezingen en dat zijn er nogal wat, eerlijk verlopen. Bij de Élection Des Deputés à L'assemblée Nationale viel mij de eer te beurt om samen met de burgemeester als surveillant op te treden. Het gemeentehuis dient dan als stembureau en is geopend van 8 tot 18 uur en om exact 18 uur worden de stemmen geteld en per fax aan een hoger echelon doorgegeven.

voor achten ligt het stembureau er nog verlaten bij

Aangezien er 20 stemgerechtigden zijn die er 10 uur over kunnen doen om hun stem uit te brengen hebben we voldoende tijd om andere dingen te doen dan uitsluitend te surveilleren dus doken we in het gemeentearchief en vonden verschillende "livres des deliberations du conseil Municipal" van vlak na de Franse revolutie. We troffen daar een aantal wetenswaardigheden aan die een tijdsbeeld geven van het leven in ons dorp rondom de wisseling van de 18e en 19e eeuw en we kozen voor Monsieur Florentin Bastien geboren in Germisay in 1771 en overleden in Joinville  in 1857 als voorbeeld.

Uit de notulen van 1792 blijkt onze persoon op 21-jarige leeftijd al gemeentesecretaris van Germisay te zijn.In 1830 komen we zijn naam in een heel andere hoedanigheid tegen als hij op 61-jarige leeftijd wordt benoemd tot 'Istituteur"van het dorp en we krijgen door de uitgebreide notulen een kijkje in de arbeidsvoorwaarden van de schoolmeester van Germisay in het jaar onzeres Here 1830.Het onderwijs is dan dankzij de Revolutie die strikte scheiding van kerk en staat en dus onderwijs voorschreef een dorpse aangelegenheid geworden met een burger als leerkracht en geen priester meer die de school domineerde en alleen op de woensdag waren de kinderen van de kerk,dit is trouwens in het basisonderwijs nog steeds zo de kinderen zijn op woensdag vrij.

In dat jaar bezoeken 15 jongens en 12 meisjes de school waarvoor maitre Bastien van de staat 50 franc voor kost en inwoning en van de commune 65 franc als salaris per jaar toucheert. Daarbovenop betalen de ouders 50 centimes per maand per kind als er wordt lesgegeven dus tijdens vakanties lees oogsttijd vindt geen doorbetaling van de ouderbijdrage plaats. Ook wordt nauwkeurig vastgelegd dat de meester ook recht heeft op 50 kippen per jaar in de vorm van loon in natura.

 

 Ook lezen we dat het dorp een "berger communale" aanstelt die niet met naam wordt genoemd en die 50 centimes per maand verdient,betaalbaar gesteld aan het einde van de maand en daar bovenop per maand 1/2 kilo boter van elke koe die kalft en 1 michotte,een soort brood, van iedere veeeigenaar in de maanden augustus,september en oktober. waar de goede man buiten die maanden van moet leven vermeldden de notulen niet!

 Aangezien de beschrijving van al dat loon in natura hongerig maakte had mevrouw van de Vrie zich buitengewoon verdienstelijk gemaakt met deze gegrillde groenteschotel waarbij zij met plezier hieronder het recept geeft:

Wortel en venkelsalade met een dressing

1 bos worteltjes

2 kleine venkelknollen

1 rode ui met schil in kwarten

2 eetlepels olijfolie

dressing

1 bekertje creme fraiche

1 eetlepel citroensap

1 eetlepel rodewijnazijn

1 teentje knoflook fijngesneden

bieslook, peterselie, dragon dille en basilicum

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Leg de wortels op een bakplaat en de venkel en ui op een andere bakplaat. Sprenkel er wat olijfolie over en bestrooi met wat zout. Rooster de groenten 30 minuten of tot ze zacht zijn. Laat ze afkoelen. Pel de ui en snijd in dunne reepjes. Meng de groenten door elkaar.

Meng de ingredienten voor de dressing met wat zout en peper en een eetlepel water, breng op smaak met citroensap en olijfolie en serveer de dressing er apart bij.